Lukla

Meanwhile we arrived in Lukla, a small village in above 3000 m altitude. The only way to get here is by airplane. Thats why about a 100 of airplanes are arriving here every day to bring the masses of tourists here that want to start trekking from here. It is only one of the 10 most dangerous airports in the world. One airplane crashes every two year, the last one last year.

So we were safe. I (Diana) was already throwing up on the way to the airplane and creeping inside it, so it could not become worse. But we had a nice calm flight we an incredible view and a safe landing. Now we are in beautiful Lukla with the noise of the airport, the smell of kerosin and the shopping street. We can not wait to get healthy again and start our trek.

Kathmandu, the second

A whole day passed by with shopping, preparing and jumping away from the traffic that is flowing in between the shopping tourists. To cite the guide book: the traffic is mainly on the left sight! (depending on the space on the road). After one day white shirts turned brown, the mouth are burned, the rum has killed the new bacteria, I (Diana) am learning the most important greek words (such as malaka) and how to make nepalease drunken.

Kathmandu. Day 01.

Apo tin prwti kiolas stigmi bombardistikame apo panemorfes eikones mias pragmatika monadikis polis. Itan makrys kai kourastikos o dromos, alla oloi mas apozimiwthikame me to parapanw. Twra pia menoun na kanonistoun oles oi teleutaies ekkremotites gia na mboume stin teliki eytheia.

Ta highlights tis imeras:

- O Sarif, o odigos mas stin poli, pou kornarei me mesi syxnotita 2452 fores/lepto.

- To bibliopwleio Pilgrims pou pragmatika xreiazetai wres gia na to eksereuniseis.

- Oi dialogoi tou Thodori me tous ntopious: "My english is very best, I want some Kathmandu cafe!"- Peite tou re paidia na mou ferei kafe!

Gia aurio to programma exei climbing permits, equipment shopping kai poli fagito kai ipno. Epanerxomaste syntoma me perissotera.

Deuteros stathmos... Dubai!

Exontas pleon xasei tin ptisi mas gia Kathmandu, brethikame na kanoume ...proetoimasia kai egklimatismo stis paralies tou Dubai. Pali ksenodoxeio, pali ksefortoma ta apeira sakidia mas, pali fortoma kai pali dromo...

Sa bgeis ston pigaimo gia tin Kathmandu, na efxesai nanai makris o dromos. Kai nai einai kai ola ta eksoda plirwmena..

Πρώτος σταθμός ....Αθήνα....

Η ψυχολογία μας στα ύψη αλλά το αεροπλάνο... έμεινε στα χαμηλά.

Μετά απο έναν σκασμένο κινητήρα αεροπλάνου, μια αναγκαστική προσγείωση, μια μικρήηηηηηηηηηηηηη ταλαιπωρία στο ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, μπυρίτσες στου Ψυρρή, μια ταπεινή και φτωχική βραδιά στο King George Hotel (De Luxe όχι παίξε γέλασε) στο Σύνταγμα και ενα πρωινό που δε θα ξαναφάμε για πολύ καιρό, αναχωρούμε σε λίγο για το αεροδρόμιο για να πετάξουμε για Sharjah και την επόμενη μέρα για Kathmandu.

Ευχαριστούμε όλους εσάς που ματιάξατε τη καλή μας αεροπορική εταιρεία. Ήσασταν πολλοί!!

Tα πεντανόστιμα τρόφιμα μας

Τα απολύτως απαραίτητα φαρμακάκια μας : )

Τα βουνά

Imja Τse, περισσότερο γνωστό ως Island Peak, είναι ένα βουνό στα Ιμαλάια, στην περιοχή Khumbu, στο ανατολικό Νεπάλ. Η κορυφή ονομάστικε Island Peak το 1951 από τον Eric Sipton, δεδομένου ότι εμφανίζεται σαν ένα νησί σε θάλασσα από πάγο όταν παρατηρείται από το Dingboche. Η κορυφή το 1983 μετονομάστηκε σε Imja Tse, αλλά παραμένει δημοφιλής η παλαιότερη ονομασία. Η κορυφή είνα στην πραγματικότητα, προέκταση της κορυφογραμμής που κατεβαίνει από το νότιο άκρο της Lhotse.Σκαρφαλώθηκε για πρώτη φορά το 1953 από μια Βρετανική ομάδα της οποίας μέλος ήταν και ο Tenzing Norgay.

Το Mera Peak βρίσκεται στην περιοχή Sagarmatha του Νεπάλ. Πρώτη επιτυχής ανάβαση έγινε από τον συνταγματάρχη Jimmy Roberts & τον Sherpa Sen Tenzing στις 20 Μαίου 1953. Από την κορυφή του μπορείς να δεις τις κυριότερες κορυφές των Ιμαλαίων: Έβερεστ, Lhotse, Cho Oyo κτλ.

Η αρχή

Η όλη ιδέα αυτού του ταξιδιού ξεκίνησε απο το φίλο μας το λογιστή που δυστυχώς δεν θα είναι μαζί μας :(. Μετά μπήκε στο παιχνίδι και ο Αντώνης και έτσι ξεκινήσαμε να ψάχνουμε πληροφορίες για το πού πάμε και πως θα πάμε. Η επιλογή των δύο βουνών ήταν εύκολη, θέλαμε κάτι ευκολοπροσβάσιμο και οχι τεχνικά δύσκολο και έτσι καταλήξαμε στα Mera peak και Island peak.
Απο εκεί και μετά ξεκινάει το πανηγύρι, που θα μένουμε?, πόσους βαστάζους θα έχουμε? τι θα τρώμε? και πολλές άλλες τέτοιες βασικές ερωτήσεις. Στο μεταξύ γνωρίζω μια Γερμανίδα στο Κόσοβο που κατέληξε να είναι η τρίτη και τελευταία της παρέας, αλλά όχι για πολύ αφού στη Πανελλήνια των Μετεώρων γνωρίσαμε μέσω του Σκοτεινού, τον τέταρτο της παρέας, τον Θοδωρή και το δεχτήκαμε στην αγκαλιά μας. Πάντα είναι καλό να έχεις και έναν πρεσβύτερο στη παρέα, ποτέ δε ξές.
Οπότε μετά από όλα αυτά αλλάξαν τα πλάνα και ξάνα μανά απο την αρχή, που θα μείνουμε? τι θα φάμε?πόσους βαστάζους θα έχουμε κλπ κλπ κλπ.
Δώδεκα ημέρες πρίν την αναχώρηση για Νεπάλ πιστεύουμε οτι τα έχουμε οργανώσει όλα τέλεια, παίρνοντας και ως δεδομένα τις συμβουλές του Μιχάλη που πολύ απλά μας είπε"βαστάζους θα βρείτε απο εκεί, φαγητό θα κανονίστε απο εκεί και για διαμονή έχει παντού να μείνετε, οπότε είμαστε καθ΄όλα έτοιμοι.